99.Postanowienia,których nie ma.

Robicie już listę,długą,wytrzaskaną postanowieniami..
Ustalacie wytyczne i granice..punktujecie ważne i ważniejsze..
Ten wpis miał wygłądać nieco inaczej..
Ona postanowiła żyć...raz się już poddała,poczym znów kurczowo chwytała się chwil..
Córkę w ślubnej sukni widzieć ,komunii wnuczki doczekać..
Syna powstającego z kolan zobaczyć..
W obliczu Raka- skubańca buraka..wszystko co słało jej na głowę zmartwienia..nagle staje się być nieistotne..nie smuciły jej już porażki codzienności,które są tylko namiastką egzystencji,nie trapił brak kasy jak niegdyś...
To wszystko nic..mówiła..
Jak umrę...będę tylko w innym wymiarze,czułam rozgoryczenie,żal,że nie potrafię wpłynąć na pożeracza mego ciała,umysłu,nie byłam zła,moje wkurwienie nie miało miary..sięgało innej planety..
Taka chwila,w której czujesz tylko bezradność,stan najgorszy ze wszystkich ..
Siadasz ,rozkładasz ręce ,wyrywasz włosy z głowy - później wyjdą same..
Myślisz- przez zupełny przypadek znalazłaś się w kiepskim,cudzym śnie i zaraz się obudzisz...
Łudzisz się ,że ktoś pomylił wyniki..
W kolejnych miesiącach oswajasz wroga okrutnego tak..
Zapraszasz go na kawe,i ciasto migdałowe..gościsz go z doskoku..
Tańczysz z nim walca w szpitalnej sali..
Rozmawiasz z nim ,zadajesz mu pytania..
Codzienność jest Modlitwą...
Już nie pytasz..nie wypierasz,Ty i On - wariat siejący spustoszenie..
Znów walczysz..jeszcze raz..trzymasz się życia ,naprzekór jemu..
Ale tę walkę przegrywasz...
Widziałam śmierć z bliska..
Każda jest inna..
Trudno jest oswoić się z myślą...że Biała Pani towarzyszyła jej w każdej minucie..
Taka jestem zmęczona ,mówiła..już się pogodziłam ,że tę wojne przegram..
Muszę im dać teraz siebie taką jeszcze ,jaką chce by mnie pamiętali-.
Uśmiechniętą,tak chce odejść-.
Gdzieś tu będę kołysała ich zmartwione dusze..
Odeszła dziś w godzinach porannych..
Spokojna...lekka..wolna..
Czerpmy z życia garściami ,póki mamy moc..
Dziś ...teraz...
[*]