132.Zaczarowany Ołòwek.

Chciałabym taki posiadać...
I przeczarowywać tak pięknie..
Pòki co...stopioną kredką moge sobie kontury ust wyrysować..
Ta pora roku bez wzmacniaczy jest nie do przyjęcia..
A jadnak jestem trzeźwa jak ŝwinia..
Z tą porą roku wszystko sie zbiera na raz...
Dusi sie w jednym garze nawet to co do siebie nie pasuje..
W Stanach wybrali Pokerową Twarz...tam wszystko jest możliwe..
Ten poker fejssss jest pomarañczowy...z.nienawiści..
A Pan ,Panie Cohen...gdzie sie wybrałeś...
Nie uprzedzając..że wychodzisz i nie wròcisz..
Teraz ich uraczysz muzykä...
A ja?
Ja pakuje swoje kruche życie w kolejny karton...z napisem urlop,kierunek Polska..
To mnie ciägle dziwi..jak można siebie i swòj kiermasz zmieścić w kwadracie z tektury...
Jestem w tym dobra...
Ciägle sie niose z miejsca na miejsce..
Tak rozpierdalam nastêpne pòľ roku przerobione ...
Bo przecież ja musze tak w biegu zamykać tu...by otwierać nowe tam...
Wròce...
Przybiegne upocona...w golfie kurwa z wełny ,jakiejś angory...zadrapie sie...
Ale dobiegne...
Znòw nie do mety..
Bo ja tu jeszcze muszę przystanąć...
Kolejne pòł roku szukać ...wpasowywać siê...poznawać ..
Nie ma dwòch Kołtunòw..
Jest jeden..
Nie umiem siebie sklonować...
Jestem w ciągłej drodze..
Ktoś by powiedział...starczy wojaży i poszukiwań...
No tak najbezpieczniej..
Ale ja nie jestem gotowa na podròż w jedną stronę...
Może nigdy nie bêde...
I pewnie nie uporządkuje swojego chaosu...
On jest częścią mnie..
Ta pora roku..zawsze mnie pożera..
Czuje sie jak okutany bałwan...uśpione komòrki,ubrane w szalik i czapke...
Znòw kurwa z wełny...