58.Ostatnia modlitwa.

Jestem tylko małą kropką ,białą plamą ,dziwną konstrukcją nie pasującą do tej pięknej otoczki.Jestem sama pośród mijających mnie twarzy,sama w czterech ścianach,pokrytych rozpaczą,dusze się ,nie chce dłużej gnić żyjąc.
Jeden krok dzieli mnie od zapomnienia..kruchy moment,sekunda i uwolnię sie od ziemskich rozczarowań.Nic nie mów,już nie posłucham.
Podnosiłam się zbyt długo,znudziła mnie ta walka,jestem wyczerpana .
Kiedyś myślałam ,że żyje po coś...że wszystko ma sens...
Jakaż byłam naiwna,jak dziecko we mgle ,szukałam swojej drogi,taka randka w ciemno..
Taniec na krawędzi zła i dobra,znów trafiłam w pysk gorzkiej prawdy,w ramiona szaleństwa,kochanka ,która tylko udawała,nigdy nie zaznając rozkoszy,tak sie dziś czuje.
Wybrakowana,chora cała ,bez grama czegokolwiek.
Nie chce już radzić sobie ,nie chce ,nic już mnie tu nie czeka,nic co jest cokolwiek warte poświęcenia,rozejrzyj sie,ja robie to każdego ranka,nic już nie ma,jest tylko nicość.
Zrobiłam to już raz,nie udało sie przenieść w miejsce ,gdzie tęcza naprawdę ma tysiące barw,gdzie nigdy już nie będę taka nieudana,tak bardzo beznadziejna,miejsce wypelnione ludzmi ulepionymi z prawdy.
Tym razem dotrę do celu.Taka jest moja wola.
Powiesz,masz jedno życie,i rezygnujesz,kiedy inni o to życie walczą i nie mają szans..
Ja chętnie oddam im swoje,oddam wszystkie życia z poprzednich wcieleń ,jeśli to tylko możliwe,ja go już nie potrzebuje.
Żyjesz ,a tak naprawdę jesteś nieobecna,wykluczona .

P.s. tekst dedykuje(Jej,jak i innym ,którzy mieli dość wrzodów zwanych życiem)
Ich liczba niestety wzrasta...dlaczego?
Odpowiedzi jest setki,teorii jeszcze więcej...
A która jest właściwa...