53. Złapać oddech.

Naszło mnie dziś bilansy porobić...
Pażdziernik i listopad to takie miesiące,w których myśle intensywniej...
Plusuje i minusuje właśnie teraz...sinusoida myśli utkanych z jesieni..
Jedni z Was się bilansują i dumają nad sobą..przed urodzinami,przed Nowym nadchodzącym Rokiem...a ja wykrzykniki powstawiałam dziś...
Czego nie zrobiłam..i czy muszę...czy zdążę...
Pytanie ...czy tak bardzo trzeba się śpieszyć...
I za jaką cene...gdzie mnie to poprowadzi...
Krusi jesteśmy ...bezsilni ...zbyt wiele trosk...bolączek ,kołomyji stulecia...
Wszyscy biegną ...ba! Pędzą na złamanie karku...potykają sie o własne buty z tej gonitwy..
Do czego tak gnamy?
I znów powiecie...takie czasy zatracone...
Gówno tam prawda...sami sie taplamy w tej gorączce...
Zaprzystankowałam na moment dziś....
Zajrzałam w głąb siebie ....i co...
Ano nic....zero...bez trzymanki..
W ciągu ostatniego roku wygnałam chyba tylko zdrowie psychiczne po trochu..
Ani na minute się nie zatrzymałam...by nabrać ,,powietrza,,
Gdzie uleciały te moje siły witalne...
Zbyt szybko skracamy to co najcenniejsze...sami sobie narzucamy tempo maszyny..
A gdzie spokojność...gdzie luz jakis...
Ano w dupie niestety stety...
Niebawem przestaniemy w ogóle oddychać...zapomnimy o łapaniu chwil...a one tak szybko zmieniają się w pył...
Od dziś nie będę tak głupieć na poczet zapierdalanki jak beduin...
Nie będę czytała w biegu ...kochała w biegu..i śmiała się...
Ludzie...na wszystko musi być mały zastrzyk na wstrzymanie...inaczej obudzimy się z ręką w odchodach...własnych...
A fakt jest nieunikniony...wszyscy kiedyś ..wylądujemy głęboko pod ziemią...w ładnych skrzyneczkach..z towarzystwem robaczków u boku..
Zatem złapy tego ulotnego świeżego powietrza...
Bo inaczej się udusimy...
A propo ...odliczam sumiennie dni ...jeszcze 2 poniedziałki ...i żegnaj Peruko
A witajcie moje cenne ...ważne chwile z rodziną...